مهاجرت خانواده او در بدو تولدش از کرمان به خراسان، به دلیل ضرورتهای شغلی پدر، باعث شد تا دوران کودکی را در شهرهای قوچان، سبزوار و مشهد بگذراند.
وی دوران تحصیلی خود را در مشهد از دوره ابتدایی تا مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فرانسه (دانشگاه فردوسی مشهد) گذراند.
صباغ زاده داستان نویسی را از اوایل دهه ۶۰ در کانون پرورش فکری آغاز کرد و به عنوان عضو مرکز آفرینشهای ادبی و بعد به عنوان مربی به این مرکز پیوست. داستانهای وی از معدود داستانهای ادبیات دفاع مقدس است که زاویه دید زنانه در آنها لحاظ شده و از رویکردی «زن محورانه» برخوردار است.
صباغزاده از سال ۱۳۷۸ تشکل انجمن قلم ایران را به همراه برخی دیگر از نویسندگان راه انداخت و از اعضای موسس این انجمن و در سال ۸۵ دبیری جشنواره قلم زرین را بر عهده داشت.
از وی تاکنون مجموعه داستان های زخمهها، هجرانی، مجنون وشیدایی منتشر شده است که دو مجموعه مجنون و شیدایی در حوزه ادبیات جنگ است.
همچنین نامههای باد [درباره مقاومت لبنان] و روایات هفتگانه (در مورد زندگی جلال آل احمد) از آثار اوست.
علاوه بر اینها مرا ببوس بابا و اسیر کوچک هم حاصل همکاری وی با افشین علاء درحوزه ادبیات کودک و نوجوان است. صباغ زاده سالهاست که به عنوان کارشناس ادبی مرکز آفرینشهای ادبی کانون مشغول به کار است.
وی همچنین از معدود نویسندگان زن موفق این عرصه محسوب می شود که آثارش مورد توجه مخاطبان خاصی هم قرار دارد